Safran bitkisinin yetişme koşulları, asma yetiştirmeye benzerdir. Rüzgara karşı korunmuş güney yamaçlarında başarılı bir şekilde gelişir. Safran yetiştiriciliği yapanlar genellikle bunu, ‘safran ikindi gölgesi görmezse iyi olur’ şeklinde tanımlarlar. Safran, kumlu, gevşek, taşsız ve iyi drenajlı toprakları tercih eder. Ancak, taban suyu yüksek toprakları sevmez. Safran yetiştiriciliği yapılacak arazi ekseri bir yıl önceden nadasa bırakılır. Ekim zamanına kadar, toprak pulluk, kazayağı ve tırmık gibi araçlar kullanılarak dikime uygun hale getirilir. Toprağın yabancı otlardan ve tohumlardan temizlenmesi önemlidir, çünkü safran dikildikten sonra yabancı ot kontrolü zordur. Safran ekimi, en geç Eylül ayı başlarına kadar, tercihen Ağustos ayında yapılmalıdır. Birinci yıl safran verimini maksimum seviyeye çıkarmak için safran soğanlarının çaplarının en az 15-20 mm olması gerektiği, Eskişehir Geçit Kuşağı Tarımsal Araştırma Enstitüsü’nde yapılan çalışmalar sonucunda belirlenmiştir. Soğan çapı ile safran verimi doğru orantılıdır. Ekime hazırlanan tarlada, 30-45 cm arası sıra mesafesi olacak şekilde 10-12 cm derinliğinde çiziler açılır. Bu çizilere 10 cm sıra üstü mesafe ile safran soğanları dikilir. Soğanların üstleri tamamen yanmış sığır gübresi ile 8-10 cm derinliğinde örtülür. En son olarak birkaç cm toprakla kapatılarak ekim işlemi tamamlanır. Bir dekara dikilen soğan miktarı, soğan iriliğine bağlı olarak değişmektedir ve genellikle 150-600 kg arasında olmaktadır.Yanmış sığır gübresi, nadas döneminde toprağa karıştırılarak organik madde miktarını artırmak amacıyla kullanılır. Soğanların üzeri, yanmış sığır gübresi veya hızar talaşı ile örtülebilir. Safran tarlası bu şekilde kurulduğunda, üç ila dört yıl süresince söküm yapılmadan ürün alınabilir. Bu süre, bitkilerin sıklığına bağlı olarak birkaç yıl daha uzatılabilir. Soğanların sökümü, yaprakları tamamen kuruduktan sonra Temmuz ayı başlarında yapılmalıdır. Sökülen soğanlar, rutubetsiz ve serin bir yerde muhafaza edilerek Ağustos ayı ortalarından itibaren yeni bir tarlaya dikilebilir. Dikimden sonra fazla su verilmez; fakat çiçeklenme öncesi sulama, ürün verimini artırabilir. Çiçeklenme döneminde sulama, ürüne zarar verebilir. Çiçeklenme sona erdikten sonra soğanların büyümesini desteklemek amacıyla ihtiyaç durumunda sulama yapılabilir. İklimin kurak gitmesi durumunda, özellikle ilkbaharda, sulama yapılabilir. İkinci yıldan itibaren organik madde temini açısından yanmış, yabancı ot tohumlarından arındırılmış sığır gübresi kullanılırsa ürün verimi artabilir. Yabancı ot mücadelesi titiz yapılmalıdır. Herbisit kullanılmaz, mekanik mücadele tercih edilir ve çapalama sırasında soğanların zarar görmemesine özen gösterilir.